22 gün sonra DNA testi verdim. 2 saat sürmeden aradılar, “gelin cenazenizi alın” dediler.
Ben Şehit Er NUH DUYGUN’un annesiyim.
Benim oğlum 13 yaşından beri çalışıp evini geçindiriyordu. Ortaokula kadar okudu benim yavrum. Her vatan evladı gibi o zorluklara rağmen vatani görevini yapmak için asker ocağına gitti. Ankara Mamak 28’inci Mekanize Piyade Tugayında Er’di. Teskereciydi, silahlarını teslim etmiş, şafak sayıyordu.
Tezkeresine 22 gün kala, 15.07.2016 saat 23:36’da beni aradı. “Anne tatbikat var, komutanlar tatbikata çıkarıyor” dedi. “Ben seni ararım” dedi. O saatten sonra haber alamadık, ulasamadık. Ertesi günü abisi Volkan Duygun Ankara’ya gitti. Hastaneler birliğine, barolara, bir çok yere gitti. Ama “oğlun burda yok” dediler.
Oğluma türlü bahaneler sundular ve en son 22 gün sonra DNA testi verdim. 2 saat sürmeden aradılar, “gelin cenazenizi alın” dediler. Gittik. Adli Tıp’tan oğlumun cenazesini aldık . Oğlum o gece aracından dışarı hiç çıkmamış, kimseye ateş etmemiş. ZPT aracının içinde avuç içleri dahil 11 kurşunla taranmış, ordan Gazi Hastanesine götürülmüş. Oysa biz Gazi Hastanesine basvurdugumuzda “burda öyle biri yok” dendi ama kolunda “Gazi Hastanesi Asker-1” yazan bileklik vardı.
Oğlumun cenazesini aldığımızda abisine “al cenazeni ve sus yoksa seni de kaybederiz” dediler, tehdit ettiler ve araç dahi vermediler. Biz kendi imkânlarımızla oğlumun cenazesini memleketimiz Kars’ a götürdük. Oğluma burda toprak verilmedi. Ben toprağa evlat verdim toprak vermediler.
Ben vatana evlat verdim “vatan hayini” dediler. Benim oğlum vatan borcu için gitti asker ocağına. Benim oğlumun o gece vuruldugu resimleri var. O geceye ait videolar var. Benim oğlumun diğer arkadaşları otopsi raporunu aldı, biz alamadık. Balistik Raporu bile gelmedi. Daha özel eşyaları, ondan kalan son hatıraları olan telefonunu, özel eşyalarını hala alamadık. Hala mahkeme sürecindeyiz.
Mahkemeler hep durmadan erteleniyor, deliller karartılıyor. Benim oğlumun ölüm saati bile yanlış yazılmış. Şuan benim tek isteğim, benim kınalı kuzumun Şehitlik hakkını almak. Bir an önce sesimizin duyulması. Nice anaların yürekleri yandı. Benim oğlum daha 22 yasinyadi. Zengin çocuğu, BAKAN çocuğu değildi.
Paralar yatırıp vatani görevinden kaçmadı O. Zorluklara rağmen babası hasta o evi geçindiriyordu. Ona rağmen vatani görevini yapmak için gitti oğlum. Toprağı için vatanı için gitti. Ben oğlumu Asker Ocağına yolladim. Tezkeresiyle aynı gün naaşını aldım.
• Şimdi ben yüreği yanmış bir anne olarak oğlumun Şehitlik hakkını istiyorum.
• 3 yıl oldu, nereye gittiysem sonuç alamadım. Külliyeye, Meclise gittim. Cimere, Bimere, bir çok yere dilekçe gönderdim ama yine eli boş döndüm.
• Şimdi ben yüreği yanmış bir anne olarak tüm yetkililere, Sayın Cumhurbaşkanımıza, Başbakanımıza sesleniyorum. Kınalı kuzumun hakkını istiyorum. Adalet yerini bulsun.
